Geplaatst op 06-12-2021.

Mijn eerste EK als junior in La Nucia, Spanje. Het was een super gave ervaring die ik niet snel zal vergeten, alle andere landen en de sfeer die er hangt is niet te vergelijken met wedstrijden in Nederland. Teams die elkaar aanmoedigen en volksliederen die bij de medaille uitrijking uit volle borst worden meegezongen.
Ondanks dat we weinig samen hebben kunnen trainen als Nederlands team was de onderlinge sfeer heel erg goed en hebben we veel gelachen met z’n alle.

De eerste dag zijn we toen we aankwamen gelijk doorgegaan naar de registratie en de daarbijbehorende covid-19 test die we moesten ondergaan, en ik overdrijf niet als ik zeg dat het overgrotedeel van het team met tranen in de ogen terugkwam omdat ze zo hardhandig waren. Maar gelukkig allemaal negatief dus konden we door naar ons hotel. Daar aangekomen ben ik bijna gelijk naar bed gegaan want de dag erna hadden we de weging om kwart voor 11, iedereen was goed op gewicht gelukkig. De coaches en scheidsrechters hadden meetings en wij als deelnemers kregen daarom vrijetijd, lekker Benidorm in want het was mooi weer. Smiddags hebben we nog even getraind bij het hotel in het zonnetje.
Savonds hadden we de openingsceremonie waar ik voor het eerst alle landen bij elkaar zag, toen had ik wel het gevoel van nu gaat het beginnen.

Woensdag begon het EK dan echt, er werd afgetrapt met tuls. Hier deed ik niet aan mee dus had ik even om aan de zaal en sfeer te wennen, er zijn bijvoorbeeld landen zoals Roemenië en Polen die bijna constant aan het zingen/aanmoedigen zijn.
Donderdag was het sparren voor de Junioren dus moest ik aan de bak, de zenuwen waren in het begin nog wel te doen maar hoe dichter we bij het kwam werd ik toch wel nerveuzer. Gelukkig was Saseong Willy ook in de zaal die me op mijn gemak kon stellen als ik een beetje druk werd in mijn hoofd.

Eenmaal bij het veld ging het goed met de zenuwen. Ik moest vechten tegen een sloveense, helaas heb ik deze partij verloren maar wel een hoop ervaring opgedaan. Gelukkig had ik zaterdag nog teamsparren zodat ik nog een keer de mat op kon.

Vrijdag mochten de senioren gaan sparren waar veel mooie partijen tussenzaten. Je ziet veel bekende namen binnen Taekwon-do live op de mat vechten wat erg leuk is.

Zaterdag moesten we al vroeg op om met de taxi naar de zaal te gaan want onze poul met teamsparren begon al om 9 uur en de bus die ons eigenlijk naar de zaal moest brengen was standaard een half uur telaat. Vlak voor het teamsparren begon kreeg saseong Willy zijn 9e dan uitgereikt, ik vond het erg leuk om erbij te zijn. Met teamsparren moesten we tegen Roemenië en hebben deze helaas net verloren.

Gelukkig heb ik dit toernooi veel ervaring opgedaan voor volgende wedstrijden wat op dit hoge niveau zeker wel handig is om te hebben.
Zondag ochtend was het allemaal alweer voorbij, om 8 uur werden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht.

Ik heb een superleuke en leerzame week gehad en wil iedereen bedanken die mij heeft geholpen in de voorbereiding naar deze wedstrijd.

Groetjes Robin